Pomiń menu

Ścieżki, po których kroczą innowatorzy społeczni, nie są ani proste i ani identyczne. Zawierają jednak wiele podobnych epizodów i etapów. Istnieją też narzędzia i techniki, która pozwalają sprawniej i efektywniej przez nie przechodzić.

W trakcie seminarium „Kręte drogi innowacji społecznych”, które odbyło się 23 marca 2017 r. w Marzycielach i Rzemieślnikach w Warszawie, próbowaliśmy przeanalizować wspólnie z uczestnikami różne etapy rozwoju innowacji społecznych.

Na początku Kuba Wygnański z Pracowni Badań i Innowacji Społecznych „Stocznia” opowiedział o różnych nieoczywistościach spirali innowacji społecznych i przystankach w poruszaniu się po niej. Prezentacja, którą wykorzystywał Kuba w trakcie opowieści, znajduje się tutaj.

Następnie słuchaliśmy o dwóch konkretnych przykładach innowacji, których twórcom udało się przekroczyć bardzo trudną granicę pomiędzy jednorazowym wdrożeniem, a działaniem na szeroką skalę. Najpierw o wprowadzaniu i upowszechnianiu standardów opieki okołoporodowej opowiedziała pani Joanna Pietrusiewicz z Fundacji Rodzić po Ludzku. Mówiła o tym, po co i jak zaczynali, jak testowali, jak przekonywali, jak sprawili, że coś, co na początku było traktowane jako dość dziwne i nieoczywiste, stało się rozwiązaniem, które większość uznaje za absolutną normę. I o wyzwaniach, z którymi obecnie przychodzi im się mierzyć.

Następnie swoimi doświadczeniami z inicjowania i promowania Karty dużej rodziny podzieli się z uczestnikami spotkania pani Teresa Kapela oraz pan Paweł Woliński ze Związku Dużych Rodzin „Trzy plus”. Oni także opowiadali o tym, jakie były ich motywacje i początki, jak udało się przekonać pierwsze samorządy do wprowadzenia karty, jak przez kilka lat niewiele więcej udało się zrobić, jaka była rola rozwiązań legislacyjnych, jak w pewnym momencie liczba samorządów gwałtownie wzrosła oraz jak obecnie funkcjonuje karta, która jest nie tylko rozwiązaniem funkcjonującym na szczeblu poszczególnych samorządów, lecz także ogólnopolskim.

W drugiej części seminarium odbyły się trzy warsztaty, w trakcie których rozmawialiśmy w sposób bardziej dokładny o trzech z sześciu etapów rozwoju innowacji społecznych. Maja Durlik (Stocznia) poprowadziła warsztat dotyczący diagnozowania potrzeb i problemów, Ewa Stokłuska (Stocznia) – formułowania wstępnych pomysłów i propozycji, a Agnieszka Sikorska (engage warsaw) – przygotowywania i sprawdzania prototypów.

W trakcie warsztatów prowadzące opowiadały o specyfice tych etapów, przedstawiły także przykłady konkretnych narzędzi, które można w ich trakcie wykorzystywać, by pomóc w lepszym dopracowaniu pomysłów na innowacje społeczne. Udało się także (choć w dużym skrócie i pośpiechu) przetestować wspólnie z uczestnikami niektóre z nich.

W seminarium uczestniczył także Jakub Oniszczuk, który na bieżąco zapisywał graficznie to, o czym rozmawialiśmy w trakcie spotkania. Poniżej zamieszczamy efekt jego pracy.

Prezentacje

Poniżej zamieszczamy prezentacje wykorzystywane w trakcie tych warsztatów (w każdej z nich znajdują się przykłady narzędzi, które w naszym przekonaniu warto stosować na tych etapach):

  • diagnozowanie potrzeb i problemów >> tutaj,
  • formułowanie wstępnych pomysłów i propozycji >> tutaj,
  • tworzenie prototypów >> tutaj.

Materiały dodatkowe

Program seminarium w dużej mierze bazował na tzw. spirali innowacji społecznych, która została wyczerpująco opisana w 2010 r. w „Open book on social innovation” wydanej przez brytyjskie organizacje NESTA i Young Foundation. Publikacja ta dostępna jest także w bibliotece.

W trakcie spotkania wspominaliśmy o publicznie dostępnych bazach zawierających opisy innowacji społecznych. Listę najbardziej popularnych baz znajdziecie >> tutaj.

W czasie warsztatu dotyczącego tworzenia prototypów Agnieszka Sikorska wspominała o  narzędziach przydatnych na tym etapie. Poniżej podlinkowujemy dwa z nich:

  • narzędzie do tworzenia propozycji wartości >> tutaj,
  • narzędzie do budowania ścieżki usługi >> tutaj.

Seminarium „Kręte drogi innowacji społecznych” to jeden z elementów projektu „Innowacje na ludzką miarę”, realizowanego przy wsparciu środków Europejskiego Funduszu Społecznego przez Pracownię Badań i Innowacji Społecznych „Stocznia” w partnerstwie z Gminą Miasta Gdynia, miastem stołecznym Warszawa oraz ECORYS Polska sp. z o.o.

logo-po-wer-efs